Hoe vier jij Nieuwjaar? Op 1 januari of 365 dagen lang?
Je kent het wel, die tonnen goede voornemens die je -maar dit jaar gaat het écht anders zijn- op 31 december hardop de wereld instuurt en zo rond 15 januari door de wc spoelt? Ik ben -of beter gezegd: was- er een krak in. Afvallen, gezond(er) eten, de beste mama zijn voor mijn kinderen, een perfecte balans privé-professioneel uitbouwen,… Moet ik nog even doorgaan?
Het frustreerde me danig, die harde realiteit zo midden januari. De teleurstelling zoog telkens opnieuw de energie uit mijn lijf. Nadat ik de zoveelste chocotoff aan mijn tanden voelde plakken, bedacht ik mij dat die voornemens toch echt niets voor mij waren. Maar hoe kon ik dan wel slagen in mijn doelen, die ik -ook al leken ze niet haalbaar- toch graag wilde aanvinken. Check!
Done!
En toen…
Ik veranderde mijn schip van koers en besloot dat het best wat vaker oudejaarsavond mocht zijn.
Dat ik best wel wat meer kansen verdiende dan die ene petieterige op een koude decemberavond. Ik lijstte mijn doelen opnieuw op en zorgde voor een stappenplan ernaartoe. Ik liet me begeleiden en slaagde er in een jaar tijd in om een boek te schrijven, een praktijk op te starten, een eigen trainingsmethodiek te ontwikkelen en de dodentocht uit te lopen.
Nee, ik had geen 365 topdagen.
Integendeel. Soms liep ik tegen de muren op, soms geraakte ik de sofa niet uit, soms zapte ik -zelfs met tegenzin- door andermans social media-kanalen maar ik gunde me op zo’n dagen het recht om oudejaarsavond te vieren en dus ’s anderendaags met frisse moed opnieuw te beginnen aan -jawel- een fantastisch jaar.
De vicieuze cirkel doorbreken… daar draait het om! Jezelf elke dag uit je bed schoppen om te gaan werken bijvoorbeeld, dat werkt op lange termijn niet. Dat kruipt eerst in je kleren, daarna in je hoofd.
Fijne oudejaarsavond dus! Laat Nieuwjaar maar komen 😉
Of hoe lang ga jij nog blijven doen wat je ongelukkig maakt?