Herinnerende ik vs. Ervarende ik

Herinnerende ik vs. Ervarende ik

We hebben twee ik-jes, aldus Kahneman: de ervarende ‘ik’ en de herinnerende ‘ik’. De eerste is degene die in het heden leeft, in het moment. De tweede kijkt terug op het verleden en baseert zich op herinneringen.

Volgens Kahneman bepaalt de herinnerende ik hoe we naar ons leven kijken. Als je je op een dag best gelukkig voelt, ervaar je het geluk in kleine momentjes doorheen je dag. Vindt er aan het einde van de dag één erg vervelende gebeurtenis plaats, dan zal de herinnering aan die dag waarschijnlijk alsnog onprettig zijn. Het is nochtans zonde om een gelukkige ervaring weg te gooien, alleen omdat de herinnering er achteraf een zwart randje rond trekt.
Ook in het geval van keuzes maken, speelt de herinnerende ik een dominante rol. De ervarende ik heeft zelden een stem in keuzes. We kiezen niet tussen ervaringen. We kiezen tussen herinneringen aan ervaringen.

De herinnerende ik is met andere woorden sterk aanwezig en vind je op de interventiekaart terug als de hevige, aanwezige aap die -met zijn dirigeerstok in de hand- de plak zwaait.
Het kan nuttig zijn om hem niet te negeren of ertegen te vechten. Wat je aandacht geeft, groeit nu eenmaal! Herinneringen kunnen met name ook mooi zijn. Je kan hem daarom vragen om rustiger te worden. Je kan hem een tros bananen geven en sussen. Zo krijg je tijd om opnieuw te ervaren, indrukken op te doen en te genieten van wat zich nu afspeelt.

Voor wie is deze positieve interventiekaart?
Voor jezelf
Voor alle herkauwers
Voor iedereen die last heeft van het Imposter Syndroom
Voor zij die vaak worstelen met schuldgevoelens of negatieve denkpatronen
Voor hulpverleners die volwassenen begeleiden